Evdeyim...Tüm herkes okulda ders işlerken ben YİNE kaçtım okuldan sebebsiz yere..bir hafta bitti.. ama ben bu bi haftanın sadece 2 gününü okulda geçirdim..bu aralar baya bi bıraktım kendimi..derslerle aram yok hiç arada canım sıkılırsa test çözüyorum o kadar...ama kitap okuyorum bol bol..hiç ayırmıyorum elimden kitabı az kaldı artık btmek üzere..öyle bi zevkle okuyorum ki anlatamam..belki de kendimi bulduğum içindir kitapta kimbilir...
'SEN OLSAYDIN BÖYLE YAPMAZDIN..'kitabın adı.. düşünüyorum da o olsaydı acaba böyle yapar mıydı..o olsaydı acaba bu denli bırakır mıydı kendini, o olsaydı bu kadar çok severken unutabilir miydi beni..ya da ben olsaydım BEN UNUTMUYORUM SEN UNUT diyebilr miydim ona..,bu kadar büyük bi sorumluluğu yükleyebilir miydim üstüne..Bilmem ki belki de......

Çok kırgınım Gons çok.. herkese her şeye..hiç bir şey yapmış olmamasına rağmen Damlaya bile kırgınım..dedim yaa ben bile bilmiyorum neden kırgın olduğumu çnkü hiçbir şey yapmadı ama ben yine de kırgınım işte..Herkese kırgınım;Anneme,Babama,Seçile,Damlaya,yatağıma,telefonuma,yastığıma,hayatıma...-O'na-..
kırıklar her seferinde kalbimi parçalayıp,kanatırkan ben bu kan gölünün içinde nasıl nefes alıcam acaba...

Tüm bunların sebebi "O" olsada her şeye rağmen İyİ Ki VaR...