"Değer verdiğinle değil,değer verenle ol.." doğru bir söz.. bunu bugün çok iyi anladım...Mutluysan eğer,eğlenebiliyorsan,gülebiliyorsan içinden geldiği gibi yada

ağlayabiliyorsan yanında hıçkıra hıçkıra,en iğrenç espiriler yapabiliyosan sırf gırgır olsun diye,dalga geçebiliyorsan gönlünce,gülmekten karnına kramplar giriyorsa,her sohbete bir yorum yapabiliyorsa,seni güldürmek için çabalıyorsa sen bunu gerçekten farkedebiliyorsan,her zamn yanında olacağıni hissedebiliyorsan ve bundan bu kadar eminsen,sen ağlarken güldürebilicek insanın o olduğuna inanıyorsan,seninle her şeyini paylaşıyorsa,senin ne yazptığını merak ediyor her dk arayıp msj atıyorsa hatta yaptığın her şeyden haberdar olmak için farklı yollara başvuruyor ve seni gerçekten çok şaşırtıyorsa,onun yanındayken kendini mutlu hissedebiliyorsan bu hissi onda da görebiliyorsan; DeLi GiBi SeVmEyE,DeLi gibi değer vermeye çok da gerek yokmuş aslında.....(İster aşk,ister arkadaş anlamında)

13.08.2008 tarihi hatrına benden size bir tavsiye;

'Değer verdiğinle değil,değer verenle oL'

İnsanlar çoğu zaman yanılabiliyorlar sanırm.Çok istediğini sandıkları bir şeyi aslında istemedklerni farkedince çareszce bekliyolar,hele bide bunu farketmkte çok geç kalmışlar,olan olmuşsa...
o çok istediğini sandığıkları şey uğruna çaba sarfediyolar,gözyaşı döküyolar,araya kırgınlık-kızgınlık sokuyolar..amaçlarına ulaştıklarında da bir bakıyorlar ki aslında istedikleri şey sadece heves ettikleri bir şeymiş..ve heves gerçeğe dönüşünce ortada sıkışıp kalıyolar...Gerçkten zor bi durum..ve bu olay çok ciddi,hayatını etkilicek,bundan snraki yaşamını kapsıcak bi olay olunca çok daha zor...

Çok üzülüyorm şuan..Bu durumun böyle olmasına,evlilik gbi ciddi bir işin bu kadar kararsızlık üzerine kurulacağına yada kurulmak zorunda olduğuna..

A & A

[---Çok güzel bir evlilik olabilrdi;"Sevgi" denen şey heves üzerine kurulmuş olmasaydı eğer...]

Güzel bir pazar günü olabilrdi..denize gideblirdim mesela,ya da yat turuna..yada marmarise..yada erkenden çıkıp kulağıma kulaklıklarımı takıp şöyle bi yürüyüş yapabilr,dönüşte 1 posta,1 millliyet alıp eve gelebilr kendime gzel bir türk kahvesi yapıp balkonda gazete okuyabilrdim,yada seçil'e tlf edip hadi şöyle bi turlayalım diyebilirdim,hatta günübirliğine akyaka'ya bile gidip gelebilrdik............ evet keyfim yerinde olsaydı,kafamı toplayabilseydim btün bunları yapabilrdim!...... fakat tüm bunların yerine sabahtan beri yatmayı tercih ediyorum,uyuyabildiğim kadar uyumayı..

depresif takılıyorum bu pazar,üzgünüm.....

Öfke kusuyorum...Keşke burda olsa da önüme alıp bağırsam içimdeki her şeyi söylesem yüzüne..her şeyi haykırsam ağlasam hıçkıra hıçkıra..ağlarken aynı zamnda öfke püskrtsem her yere.. sinirim geçinceye kadar ağlasam,bağırsam....ve sinirim geçince sarılsam omzuna yine ağlasam;"her şeye rağmen ondan vazgeçemediğim,vazgeçemeyeceğim " için. . .

Hayatta en çok sevdiği ne kadar tüketebilr ki bi insanı? tükeniyorum ben bu aralar.. arada bir kadere küsüyorum,kızıyorum,bağırıyorum...her şeye kader diyorum ama alakası yok!Kader falan değil resmen hayatın bana garezi var!..! ben yne tam mutluyum derken bir de bakıyorum ki yokolmuş o mutluluk............. ben artık bunu bilir,bunu söylerim: "Mutlu aşk Yoktur.."