Her zamanki gibi tekdüze,sıradan bir günün ardından,
geceler dostum oldu,kucaklayarakkarşıladı beni bir tek
yıldız bile göremeden.Hep dünlerimi yarınlarımı düşünerek oyalandım durdum ya,bu günün tadına varamadığım bir
gün daha eksildi ömrümden.
Hiç bir şeyin sonunun gelmediği gibi, içimde burukluğun verdiği
acı ve hüznün de sonu gelmeyecek kimbilir. Sevincide ,hüznüde içiçe hisettim.Vefa ile ihaneti birarada
tattım. Noktayı koymam gerekirken insanlara virgüller dağıttım. Gülmeyi,eğlenmeyi beceremedim ,ağladım hıçkırıklarla doya doya...
Bugün yapılan güzelliklerin,iyiliklerin bir anda kolayca silinip ,unutulacağı bir çarkın içinde dolaşmanın hiçte kolay olmadığını öğrendim...
Bu acılar benimdir diyerek,sahip çıkıp kanayan yaralarımı
gizleyerek yaşamayıda öğrendim...
Evet dün bitmiştir deriz,bugüne bakalım diye hep,oysa
hayat dünden izler bırakıyor ruhumuza...Oyleyse dünde bizim,yarında bizim bir parçamız.
Ve yalnızlıklar son nefesimizi teslim edinceye dek.Herkes
benim gibi yalnız mıdır bu dünyada,
yoksa yalnızlık ben miyim bilmiyorum.yalnızlıklarda aşklar gibi tariften mahrum,kişiye göre değişir.Yalnızlıklarımsa bambaşka..
Vefasızlarla başedebilmek zormuş ama ne kadar haksızlığa uğradıysam o kadar güçlendiğimi keşfettim,bilmezdim bu
kadar denli güçlü ,bu kadar acıya katlanabileceğimi.Ama
yinede bir gün yıkılmaktan korkuyorum.
papatyalardan taçlarım olmadı hiç,dilekler tutamadım
yıldız kayarken, çünkü hep köprüler kurmaya çalışmakla geçti günlerim.
Sevgi köprüleri,dostluk köprüleri,
onlar yıktı ben kurdum yenilerini yılmadan,usanmadan.
Umutlarım şimdi bir yanda,sonbaharlarım diğer yanda,
ne ileri bir adım,ne geriye bir
adım atamamanın ezikliği acıtıp duruyor yüreğimi.Bazen yangın yerine ,bazen buzdağına
dönüşüyor bedenim ortasını bulamıyorum.
Hayat inişli,çıkışlı uzun bir yol.O yolda karşıma ne çıkacağını bilmeden yalnızlığımla yürüyorum.Ama bu yolun başı nereden ben neresindeyim bilemiyorum.
Bayram sevinci içinde uyanarak,içimden şarkılar mırıldandığım sabahlar şimdi cok uzak.
Sevipte değer verdiğimse uzakta hem bana hem buralara uzak...
Olsun nasılsa bir gün seven gönüller birbirini bulacak.
Kalpler de özlenen ,beklenenler bir gün bu
dünyayı dolduracak.
Dayanacaksın yüreğim başka çaren yok!!!!