Canım sıkkın,çok sıkkın hemde...Artık eskisi gibi dayanıklı değilim sanırım..Eskisi gibi güçlü,sabırlı değilim..direnemiyorum..Alışırım diye düşünemiyorum çünkü kaç ay geçti hala alışamadım,alışamıyorum!!

BEni böyle gören herkes Yalnızlıktan dolayı böyle olduğumu düşünüyo ama yok,yalnızlık değil benim sorunum..Onsuzluğa alışamadım ben..Onsuz olmaya,Onsuz nefes almaya alışamadım!

Şarkıda da diyo ya hani;

"Yalnızlığa elbet alışır bedenim,yanlızlıkla elbet başa çıkabilirm..çok zor olsa bile yaşar öğrenirim -SenSiZliK- benim canımı acıtan..!"

Öyle bişey işte..

Evet dediği gibi hiç değişmedim ben!!Sandığı gibi zamn denen şey hiç değiştrmedi beni!O kadar çabalamasına rağmen yıpratamadı sevgimi!LEke sürdürtmedi!hala tertemiz bi sevgim var benim okyanuslar kadar büyük!!Hala ilk günkü gibi delicesine sevgi benimki..hani şu çok,çok nadir bulunanlardan var ya işte ondan..Herkesin haketmediğinden yani..!

Peki ben bu kadar delicesine severken neden memnun edemiyorum ki onu!Ailemden bile çok severken,her şeye rağmen şuan öl dese gözümü kırpmadan sıkabilrken kurşunu kafama neden memnun edemiyorum ki..Memnun edemediğim gibi nasıl memnun edebiliceğimi de bilmiyorum ne garip değil mi.:S

Sanıırm değişmemi istiyo bnden..Ama değişemem ben..o kadar büyük bi sevgim var ki benim..değişmeye,değiştrmelerine izin vermez!Herkese ihanet etsemde sevgime ihanet edemem..Çünkü şuan tek yaşam kaynağım,beni ben yapan şey;SEVGİM!..O yüzden dediğin gibi hiç değişmedim ben,istedim ama yapamadım değişemedim!azıcıkda olsa soğuyamadım senden..azıcıkda olsa azalmadı sevgim..hatta azalmayı bırak günden güne çoğalırken nasıl değişebilrim ki!!!